Czym są specyficzne zaburzenia w uczeniu się?
Specyficzne zaburzenia w uczeniu się są grupą zaburzeń neurorozwojowych. Są to trudności w nabywaniu wiedzy pomimo prawidłowego ilorazu inteligencji. W Polsce 12% cierpi na to zaburzenie, chłopcy chorują 4 razy częściej niż dziewczynki. Zaburzenie to może mieć różne nasilenie: łagodne, umiarkowane lub ciężkie. Główną przyczyną dysleksji są czynniki genetyczne.
Po czym poznać, że dziecko ma dysleksję ?
Wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje specyficznych zaburzeń w uczeniu się. Dysleksją w węższym znaczeniu nazywamy trudności w czytaniu, które występują pomimo prawidłowego ogólnego ilorazu inteligencji i znacznie negatywnie przyczyniają się do funkcjonowania edukacyjnego dziecka. Dysortografia przejawia się popełnianiem różnego rodzaju błędów w tym ortograficznych pomimo znajomości zasad poprawnej pisowni. Dzieci i młodzież z dysgrafią piszą bardzo nieczytelnie (często same nie potrafią się rozczytać), zniekształcają litery od strony graficznej. Dyskalkulia przejawia się znaczną trudnością w obliczeniach matematycznych.
Co zrobić jak dziecko ma dysleksję?
Jeśli twoje dziecko przejawia opisane powyżej objawy nie zwlekaj i zgłoś się na diagnozę psychologiczną dziecka do psychologa dziecięcego. Szybka diagnoza dysleksji pozwala na dopasowanie odpowiedniej formy interwencji i szybką interwencję psychologiczną oraz zminimalizowanie wtórnych kosztów, które może ponosić dziecko cierpiące na dysleksję np.: dzieci z dysleksją często mają zaniżoną samoocenę i nastrój, gdyż nie spełniają oczekiwań nauczyciela i spotykają się z niepowodzeniami szkolnymi. Funkcjonowanie dzieci z dysleksją często odbierane jest przez dorosłych jako lenistwo i brak wsparcia a tak naprawdę dziecko takie samo jeszcze bardziej cierpi ponieważ nie potrafi wykonać pewnych funkcji. Znacznym czynnikiem ryzyka wystąpienia dysleksji jest występowanie jej u rodziców.
Jak leczy się dysleksję?
Do podstawowych form leczenia dysleksji należą: trening eeg-biofeedback, psychoedukacja rodziców i nauczycieli a także dobrze dopasowany materiał edukacyjny i zajęcia dodatkowe (np., z języka polskiego). Konieczna jest psychoedukacja rodziców i nauczycieli, aby nauczyli się postępować z dzieckiem cierpiącym na omawiane zaburzenie, prawidłowo odróżniali objawy dysleksji od standardowego funkcjonowania i potrafili stworzyć optymalną ścieżkę rozwoju. Natomiast trening eeg-biofeedback bazuje na monitorowaniu i modyfikowaniu urządzeniem aktywności fal mózgowych. Komórki nerwowe mogą się przekształcać dzięki czemu trening pomaga przy wielu zaburzeniach psychicznych, najczęściej są to: dysleksja, zaburzenia koncentracji uwagi, zaburzenia zachowania, tiki, zaburzenia lękowe, zaburzenia emocjonalne.
Czego nie robić jeśli dziecko ma dysleksję?
Nie należy zwlekać z diagnozą dysleksji ponieważ im dłużej dziecko będzie dostrzegać, że nie radzi sobie w szkole tym większe prawdopodobieństwo, że jego samoocena będzie zaniżona i że wystąpią powikłania np.: zaburzenia nastroju.
